Geen flits, wel magie
Hai, Freddie, zeiden wij, toen hij naar buiten kwam. Wij — mijn twee vriendinnen en ik — stonden daar al even te wachten.
“Hello, girls,” zei Freddie, en hij draaide zich naar ons om.
Freddie Mercury. Behoorlijk beroemd.
Hij was aardig. Relaxed. Hij nam de tijd voor ons. We hadden een kort gesprek met hem en we gingen met hem op de foto. Het was wat later in de middag; het begon al een beetje te schemeren.
“Hebben jullie geen flitslicht nodig?” vroeg Freddie nog.
Zo lang is het dus al geleden. Dat je een fototoestel bij je had, waar je flitslichtjes op moest plaatsen bij eventuele donkerte.
“Nee hoor,” zeiden wij, “het gaat nog wel.” Dus: Poseren met Freddie.
En thuis bleek dat de foto’s mislukt waren… Hadden we toch naar hem moeten luisteren. Wat een domper!
Maar de herinnering blijft.
