Morgen mag ik naar het verpleeghuis!

In dit boek schetsen de auteurs ideeën over de toekomst van de zorg voor mensen met dementie in een verpleeghuis. Is dit een laatste toevluchtsoord of een omgeving waar mensen goede en liefdevolle zorg ontvangen en daardoor zoveel mogelijk hun leven kunnen blijven leiden zoals zij altijd hebben gedaan? Verpleeghuiszorg staat vaak negatief in de aandacht. In de media gaan verhalen rond over pyjama-dagen, ouderen die te lang in bed moeten liggen, vastgebonden worden en een tekort aan deskundige medewerkers om ouderen met dementie in het verpleeghuis een goede verzorging te bieden. Kortom, niemand wil naar het verpleeghuis. Dit boek laat zien dat het ook anders kan. Het toont dat goede zorg voor ouderen met dementie wel degelijk mogelijk is. Zorg die mensen tot hun recht laat komen, in hun waarde laat en zijn aandeel kan hebben in het dagelijks functioneren, zoals voor de opname. Ook wanneer mensen opgenomen zijn in een zorgorganisatie, moeten zij hun leven voort kunnen zetten zoals zij dat altijd hebben gedaan, met hun eigen ideeën en voorkeuren. In het boek geven beleidsmakers, vooraanstaande wetenschappers en mensen uit de praktijk hun visie op de ontwikkelingen in de zorg voor mensen met dementie en de gewenste invulling hiervan in de toekomst. Vanuit verschillende perspectieven, zoals mensen met dementie en hun mantelzorgers, medewerkers, architectuur, technologie en organisatie en financiering wordt goede zorg onderzocht. Hoe? Lees het! Ezra van Zadelhoff werkt als onderzoeker aan Zuyd Hogeschool en Sevagram in Heerlen. Hilde Verbeek is onderzoeker aan de Universiteit van Maastricht. Met medewerking van onder andere Alzheimer Nederland, brancheorganisatie Actiz, V&VN, Sociaal Cultureel Planbureau, LOC, zorgverzekeraar, diverse zorgorganisaties, architecten, universiteiten en hogeschool.