Herinneringen Aan Mijn Rijke Roomse Jeug

Jarenlang is hij als een razende mythe aan de slag geweest in de uitgeverij: redacteur Martin Ros. Niet alleen boeken en series lanceerde hij, zoals privé domein, hij werd ook door een stortvloed van inleidingen, nawoorden, presentaties, vertalingen etc. en de laatste tien jaar ook door een invloedwinnende auteurschap van eigen titels een van de weinige schrijvende uitgevers van betekenis in ons land, waaraan ook zijn gedreven optreden over boeken voor radio en tv niet vreemd zal zijn. Al jaren en dag ging het gerucht, dat Martin Ros zijn privé bibliotheek nog eens zou openen met de herinneringen aan zijn rijke roomse jeugd. Het idee van de CPNB tot een boekenweekthema rond god en religie reikte Martin Ros daarbij de hand. Wie Martin Ros bezig ziet of hoopt met behouden panden en bestanden van het orthodox reformatorische gereformeerdenrijkdom zou zeggen dat hij al aardig op de bevindelijke weg terug is. Maar de sterk op de wederontdekking en herbeleving van mystiek en bevindelijkheid gerichte belangstelling van Martin Ros gaat in de diepte terug op zijn eigen land van herkomst in oud rooms katholieke blok. Hij werd geboren en groeide op in een der klassieke oud roomse wijk van Hilversum, genaamd Klein Rome. Deze goeddeels achter Vituskerk weghurkende volksbuurt bestond tot het eind der jaren vijftig voornamelijke uit rooms katholieke arbeiders en kleinverdieners. Het was een extreemgezellige en romantische buurt. Het krioelde er altoos van de kleine kinderen. Het leven was een weelderig buurtbestaan, er werd geleefd, geleden, gestreden en getriomfeerd. De bitterheid van het van ouds rooms katholieke triomfalisme liep er stuk op bijna Vlaams aandoende volksheid. Martin Ros tekent in deze even robuust als verfijnd geschreven herinneringen de buurt, de familie, de vrienden, de scholen en het eerst opkomende sportieve spectakelen de erotische genietingen. Een van de vele aparte portretten in het boek is de gestalte van de moeder rond wie de nostalgie waait van Maria, wonderen en gestigmatiseerde vrouwen, voor wie Martin Ros een indrukwekkende memento opricht. Herinneringen aan mijn rijkste roomse jeugd is een door en door bont boek, het roept zoveel intense details op aan een voorgoed verloren land waarnaar men, ook als men er geheel afscheid van nam, zonder wrok verstild naar terug kan verlangen.