Haagse pleinen toen

Er is, voor zover we weten, geen naam op de kaart van Den Haag die zich er meer toe leent om in onvervalst plat-Haags te worden uitgesproken, dan die van het Rijswijkse- plein. Het is voor vele niet-Hagenaars ook de enige naam van de Haagse topografie die ze kennen. Toch is het maar één van de honderden pleinen die er in Den Haag zijn. In dit boekje inventariseerde Ron. F. de Bock de pleinen die op de kaart van 1940 voorkwamen en zocht er enkele tientallen foto’s bij. We kunnen dus weer zien hoe het allemaal was toen ’s-Gravenhage nog niet zoveel bomen had omgehakt om het verkeer ruimte te geven; toen de HTM nog kans zag om zo ongeveer door elke redelijk drukke straat ook nog een tramlijn te leiden en daardoor dus de pleinen te maken tot railknooppunten van soms waarlijk indrukwekkende omvang. Ook daarvan foto’s in dit boekje. Wat u er niet in zult vinden zijn die pleinen die in elk boek over Den Haag steeds weer worden afgebeeld: het Buitenhof, het Binnenhof, De Plaats enzovoorts. Perioden en stijlen van toen en nu zijn weerspiegeld in de gevels en de vorm van al die bekende en minder bekende plekjes, van Abeelplein tot en met het Zuidwerfplein via het Copèrnicusplein (dat door geen Hagenaar zó zal worden genoemd), het Azaleaplein (dat eigenlijk niet meer is, dan een verbreding van de gelijknamige straat), het Kerkplein, dat aan zijn vorm nooit als plein herkend zou kunnen worden, enzovoorts. Haagse pleinen — toen: een kijk- leesboekje in dezelfde stijl als de succesrijke fotoboekjes 'Bezuidenhout — Toen’ alsmede 'Duinoord-Statenkwartier — Toen’.