Geloof en Christendom in de jaren 9

Uit een recente breed opgezette enquête blijkt niet alleen een snelle afkalving van kerkgang en kerkelijk geloof, maar ook een grote onzekerheid over de inhoud van het geloof. Het geloof vervaagt steeds meer. De bekende dominee en auteur Okke Jager spreekt in dit verband van een geloofscrisis die door merg en been gaat. Naast een geloofscrisis wordt ook gesproken van een morele crisis. Het moderniserings- en secularisatieproces heeft het religieuze fundament weggeslagen waarop de publieke moraal eeuwenlang heeft gerust. Het morele gezag van kerken, waarop dit fundament steunde, is sterk gedaald. Dit heeft geleid tot uiteenlopende reacties, met name enerzijds een radicaal-relativistische en -sceptische levenshouding die vertolkt wordt in en door postmodernistische stromingen in filosofie en geestesleven en die begripsvorming, moraal, mens- en wereldbeeld beschouwt als arbitraire conventie of cultureel bepaalde keuze; anderzijds een fundamentalistische reactie die teruggrijpt op traditionele geloofsvoorstellingen, waarden en normen. In dit boek trachten medewerkers van verschillende levensbeschouwing en wetenschappelijke discipline inzicht te verschaffen in de positie en het perspectief van geloof en christendom in de jaren negentig. Naast beschouwingen van meer algemene aard over geloof en christendom in het laatste decennium dezer eeuw komen met name de volgende meer specifieke thema's aan de orde: In Hoeverre is er sprake van een geloofs- en morele crisis en hoe moeten we daarop reageren? Kan een samenleving functioneren zonder religieus fundament? Hoe te oordelen over de relatie tussen christelijk geloof en politiek? De actuele betekenis en problematiek van christelijke maatschappelijke instellingen en organisaties; De relatie tussen christendom en humanisme, met name de vraag of christendom en humanisme - voorheen in scherpe antithese tegenover elkaar staand - geïntegreerd kunnen worden en als zodanig kunnen fungeren als civiele religie van een Verenigd Europa; Inhoud en betekenis van religieus humanisme als nieuw kerkelijk niet gebonden geloofstype; En postmodern relativisme en scepticisme als gemeenschappelijke uitdaging van christendom en humanisme.