Collega's van God

Wat hebben J.D. Salinger, Gerard Reve, Madonna, Henry Miller, Andy Warhol, Prince, Lewis Carroll en Arthus Schopenhauer gemeen? In de essays van Joost Zwagerman komen zij naar voren als controversieel en tegendraads, maar tegelijkertijd schatplichtig aan een vrome visie op leven en kunst. Gerard Reve is de meest tumultueuze Nederlandse katholieke schrijver van zijn tijd. J.D. Salinger bekeerde zich tot het boeddhisme, de religie waartoe ook Schopenhauer zich aangetrokken voelde. Madonna exploiteert met verve haar haat-liefde verhouding met de katholieke kerk. Haar vakgenoot Prince combineert harde porno met een devote geloofsbelijdenis. Achter Lewis Carroll, de vernieuwer van het 'kinderboek', ging een vrome dominee schuil. En Henry Miller, in leven en letteren een pure heiden, ontwierp een eigen heilsweg waarbij God werd vervangen door het geslacht van een vrouw: '... het meest primaire symbool voor de connectie tussen al het bestaande.' Miller Salinger, Reve en de overige vijf worden liefdevol geportretteerd als 'collega's van God'. Met Adriaan Morriën, Geerten Meijsing, Kees Ouwens en Cees Nooteboom sprak Joost Zwagerman over kunst, religie en erotiek. Het resultaat is een viertal verhelderende en soms ontroerende portretten. Collega's van God besluit met een keuze uit Zwagermans geruchtmakende essays en artikelen over het gebrek aan vitaliteit in de hedendaagse Nederlandse poëzie. Joost Zwagerman schreef onder meer de romans Gimmick! en Vals licht (genomineerd voor de AKO-Literatuurprijs 1992). Collega's van God is voor Nederland een ongewone bundel essays. Het komt niet vaak voor dat populaire cultuur, literatuur, filosofie, poëzie en pop-art op dezelfde manier behandeld worden, alsof ze tot één cultuur behoren. - Carel Peeters in Vrij Nederland