Charles Taylor

Taylors overkoepelende thema van denken is de moderniteit in al haar aspecten. Hij is een betrouwbare gids in het begrijpen van de hedendaagse tijdgeest in de westerse cultuur, alsmede in het zelfverstaan van de westerse mens. Zijn wijsgerige reflecties over la condition humaine hebben zowel betrekking op het mensbeeld als het maatschappijbeeld in de moderne tijden. In zijn theoretische filosofie analyseert Taylor de ondermijnende invloed van het reductionistische naturalisme in de wijsgerige antropologie en de menswetenschappen, terwijl hij in zijn praktische filosofie de nefaste impact van het individualistisch liberalisme op de sociale wijsbegeerte en de politicologie aan een kritisch onderzoek onderwerpt. Deze monografie wil de figuur van Taylor niet alleen aan filosofen en menswetenschappers, maar ook aan een ruim intellectueel geïnteresseerd publiek nader voorstellen. De verschillende kritische bijdragen zijn geschreven door Vlaamse en Nederlandse filosofen. Taylors kritiek op het naturalisme in de menswetenschappen en zijn opvatting over filosofie (Paul Stefaan Cuypers, Willem Lemmens en Herman De Dijn), Taylors hermeneutiek en reconstructie van de moderniteit (Guido Vanheeswijck), De politieke filosofie van Taylor (Koen Boey & Koen Geldof), De verhouding tussen religie en (post)moderniteit (Luc Braeckmans).