Verzetsgroep Zwaantje

De verzetsgroep ‘Zwaantje’ is genoemd naar het hotel DE WITTE ZWAAN te Line, waar de drijvende kracht van de organisatie, dokter Allard Oosterhuis uit Delfzijl, in april 1940 op zijn mobilisatiebestemming had zitten wachten. Toen dokter Oosterhuis in het begin van de oor­log o.a. kapitein Harry Roossien ontmoette, ont­stond het idee de Groninger coasters, die vanuit Delfzijl op het neutrale Zweden voeren, te gebruiken voor het overbrengen van berichten en later ook voor het smokkelen van mensen. Door combinatie met de DIENST WIM ontstond een vrij uitgebreide organisatie, die in 1943 door de Duitse SD werd opgerold. Door het ver­raad van de coasterkapitein èn door het optreden van de beruchte Anton van der Waals kwamen bijna alle leden van ZWAANTJE in het Oranjehotel in Scheveningen terecht. Na een proces kregen zij overwegend de dood­straf, die echter nooit ten uitvoer werd gelegd. Zij werden te werk gesteld In Duitsland en de meesten van hen overleefden de oorlog, hoewel vaak op het nippertje. Voor enkelen van hen was op het laatste moment al een bevel tot executie gegeven toen de Amerikanen hen bevrijdden. Vijfentwintig jaar na de oorlog is in Delfzijl een monument opgericht ter herinnering aan de Verzetsgroep Zwaantje. Wil Vening heeft met haar documentaire rond ZWAANTJE een vrij onbekend onderdeel van het verzet in Noord-Nederland aan de vergetelheid willen ontrukken. Een verhaal, boeiender dan menige gefingeerde ‘thriller’ over Groningers die niet wensten te buigen voor de meedogen­loze bezetter.