Schaai

Wie pendelt, wordt onderworpen aan een aanslag op de zintuigen. De pendelaar moet omgaan met ochtendlijke ademwalmen, plakkerige nepleren zetels, bedampte ruiten, luide telefoontjes, snerpende fluitsignalen en klepperende vuilnisbakjes met de geur van bruine banaan. En zelfs het zesde zintuig wordt getriggerd, want achter al die andere pendelaars schuilt een verhaal. Welke rugzak dragen ze mee? Waarom offeren ze dagelijks enkele uren op om zich via het openbaar vervoer te verplaatsen? We volgen het verhaal van drie pendelaars. Leerkracht Bram probeert de schade bij zijn kwetsbare jongeren te beperken terwijl zijn huwelijk op losse schroeven komt te staan. Mirèse tracht te overleven onder het loodzware schuldgevoel dat ze meetorst, gruwelijk gehinderd door haar collega’s én haar eigen man. En de kritische Evelien wil orde in haar leven scheppen, maar krijgt te kampen met alcoholmisbruik en arrogante BV’s. Dat het allemaal niet zonder slag of stoot verloopt, staat buiten kijf.Hanne Van Gils (°1985) pendelde elf jaar lang tussen Wuustwezel en Schaarbeek.Ze schoolde zich onder meer op de trein om tot leerkracht Nederlands en PAV en geeft nu al vier jaar les in het buitengewoon secundair onderwijs.Ook brengt ze samen met haar man drie zonen groot, voedt ze hen met lekker, gezond en zelfgemaakt eten en liefde voor boeken, films, muziek en reizen.