Ons levenseinde humaniseren: Over waardig sterven en euthanasie

Niet de dood maar wel het sterven is een wezenlijk deel van het leven. Vanuit deze grondgedachte zet de auteur zich in dit boek af tegen het gangbare proces waarbij de stervende een medisch object, een ontpersoonlijkte toeschouwer van zijn eigen levenseinde wordt. Hij plaatst dit in schril contrast met het fundamenteel mensenrecht op een waardig sterven en vrijwillige milde dood. De eigen wil, het recht van mensen om zelf uit te maken wat in hun stervensfase met hun waardigheid strookt, de weigering om dat aan anderen over te laten. Voor Hugo Van den Enden zijn dat zoveel stenen waar reactionaire en conservatieve ethici, theologen, juristen en medici zich steeds weer aan stoten. Hier tegenover plaatst hij een humanitaire ethiek die de nadruk legt op mondigheid, persoonsrechten en zelfbeschikking. De auteur gaat hierbij ook nader in op de ideeëntegenstellingen en argumentaties die achter het onderliggende machtsconflict verborgen zitten. Dit boek vormt een wezenlijke bijdrage tot het publiek euthanasiedebat dat ook na de goedkeuring van de euthanasiewet in 2002 nog lang niet is verstomd. Hugo Van den Enden, is ethicus en emeritus gewoon hoogleraar aan de Universiteit Gent en beheerder en vice-voorzitter van de Vlaamse Vereniging voor Recht op Waardig Sterven. Hij publiceerde reeds eerder bij Het Wereldvenster: Abortus, pro en contra (1971) en Marxisme van de hoop - hoop van het marxisme? Essays over de filosofie van Ernst Bloch (als ed., 1980), bij EPO: Dwarsdenken. Omtrent Jaap Kruithof (als ed., 1989), bij Garant : Op het Scherp van de Rede; veertig jaar kritisch denken (2003), en bij VUBPRESS Ons Levenseinde Humaniseren (1995).