Lissabon

Meestal is het geen liefde op het eerste gezicht met de stad aan de Taag, maar als je de tijd neemt, bezwijk je al snel voor haar charmes. Later zou mijn ongelijk blijken, maar mijn eerste indruk van Lissabon was teleurstellend. Lag het aan de zomerhitte, aan mij? In de reisgidsen had ik gelezen over een stad die meer dan elke andere Europese hoofdstad op de Atlantische Oceaan uitkijkt, terwijl ze met haar rug tegen zeven heuvels leunt. De 'overweldigende eerste indruk' werd geprezen. 'Wanneer men voor het eerst een wereldstad betreedt, zal deze zich van haar beste kant laten zien.' Deze zin had indruk op me gemaakt. Als een zelfgedane belofte droeg ik hem met me mee, steeds bereid me erdoor te laten inspireren. Ik wou me laten meevoeren door de charme van de 'Stad der zeven heuvelen aan de Taag' ' Sympathie moest in me opwellen; er wachtte me echter een bittere desillusie. Twee dagen lang vervloekte ik deze stad: de verzengende hitte, het kabaal langs alle kanten, de bouwplaatsen en drilboren. Straten werden opgebroken, huizen afgebroken, kasseien met asfalt bedekt. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat dat hels lawaai.