Leven Is Aanvallen

Als ik door een waas van tranen door het raam van het ziekenhuis naar buiten staar, besef ik dat ik geen moed meer heb. Ik ben verdoofd. Er is me iets vreselijks overkomen en ik ben niet bij machte een lichtpuntje te zien of een uitweg te vinden. Langzaam dringen de woorden van de doktoren tot me door. Al mijn verweer, tegenstand, halve oplossingen en vragen werden met een paar woorden weggevaagd. Het tij is niet te keren. Het begin van het verhaal van Corry Erkens. Een schokkend verhaal waarin medische fouten en verkeerde inschattingen een belangrijke plek innemen; het laat ook zien dat een patiënte niet lijdzaam moet afwachten maar zelf het lot in eigen handen moet nemen. Niet alleen om te overleven maar ook om het zelfrespect te bewaren. Het verhaal ontrolt zich als een opeenstapeling van medische tegenslagen, een kanker die uiteindelijk voortwoekert en de kwaliteit van het leven voortdurend aantast. Slechts doordat de schrijfster het er niet bij laat zitten en terugvecht tegen haar ziekte, vecht tegen de medische miscommunicatie en haar leven zelf vorm wenst te geven, is zij in staat om voor zichzelf een menselijk bestaan te behouden. Leven is aanvallen is het relaas van een terugvechtende sterke vrouw. Niet alleen lotgenoten ontlenen hieruit de kracht om verder te kunnen, ook medici en verpleegkundigen kunnen dit verhaal zeker ter harte nemen.