Kassandra en de wolf

De volwassenen zijn de kinderwereld helaas maar al te snel vergeten. De grenzen daarvan zijn in beweging en veranderlijk, en wat de kinderen van de getraumatiseerde en traumatische wereld van de volwassenen oppikken, analyseren ze onder een heel eigen licht, hard en onbestemd, net als het licht dat we het 'uur van de wolf' (de avondschemering) noemen. Dat licht stelt hen in staat alleen datgene te zien wat ze willen zien of waar ze aan toe zijn. Kassandra is tussen de zes en de tien jaar oud: ze is overmatig knap en overmatig intelligent en gevoelig, en haar ouders zijn overmatig verwend door het leven. Daarom geeft zij, met een heel eigen, persoonlijke alchemie, een nieuwe vorm aan liefde en sex, aan dood en leven, aan menselijke dominantie en tederheid en tegelijk ontbinding en aan alle perversies van het leven - een vorm binnen haar eigen dimensies, om zo al die dingen te kunnen bevatten. Kassandra lijkt onmenselijk en een fantaste, dwaas en poëtisch, teder en wreed: ze is een kind.