Job en de god van Babylon

Jarenlang hebben teksten, die onze ideeën over God en de Bijbel zouden beïnvloeden, onder het zand gelegen. Pas na 1950 waren er genoeg kleitabletten opgegraven om de wortels van het huidige godsbeeld te verhelderen. Ze zijn te vinden in Mesopotamië, in en rond het Irak van nu. De Bijbel blijkt een verzameling teksten te zijn die meegegroeid is met de theo-politieke overwegingen van de tempelpriesters op zekere momenten in de tijd. Uit de tekst van het boek Job kan men opmaken hoe totaal het land Judea, en dan met name de stad Jerusalem, werd verwoest. Toch bleef het de bakermat van trouw aan een onzichtbare, universele God. Daarmee is Job niet 'lijdend voorwerp' binnen een vastomlijnde theologische opvatting, maar een baken in een zich ontwikkelende godsvoorstelling. Job en de god van Babylon bevat, naast een uitvoerige historische inleiding, een nieuwe, becommentarieerde vertaling van Job uit het Hebreeuws. Jacob Kaaks is theoloog, met een bijzondere belangstelling voor het Oude Testament. Zijn zoektocht naar de verklaring van weerbarstige teksten in de Bijbel bracht hem tot de studie van het Akkadisch, de moedertaal van het Hebreeuws en lang de voertaal van het Midden Oosten. De rijke literaire traditie aldaar leverde thema's op die van onschatbare waarde zijn voor een hernieuwde interpretatie van de oude Bijbelverhalen.