Ik geef een feestje als ik vrijkom

In Nederland zijn een kleine 3000 jongeren opgenomen in een jeugdinrichting.Over die instellingen doen vele verhalen de ronde, vaak negatieve. Maar hoe gaat het er werkelijk aan toe? Het Poortje, één van die jeugdinrichtingen, wil graag deware verhalen naar buiten brengen. ‘Het Poortje is de hemel als je het nodig hebt ende hel als dat niet zo is. De medewerkers zijn daar engelen bij noodzaak, duivels als je ze niet nodig hebt. [...] Ach, dacht ik terug in de trein, was ik maar in een Poortje opgegroeid.’ (Rodaan Al Galidi) In 2011 bestaat Het Poortje vijftig jaar. Om dit jubileum op een originele manier luister bij te zetten, zijn tien bekende auteurs uitgenodigd een verhaal over heden en verleden van Het Poortje te schrijven. Ze hebben de inrichting – met afdelingen in Veenhuizen en in Groningen – bekeken, hebben soms meegedraaid en met de jongeren gesproken. Met die ervaringen konden de auteurs geheel vrij aan de slag gaan. Dat resulteerde in tien zeer diverse verhalen, op stijlvolle wijze verzameld in deze eigenzinnige bloemlezing: over het smeden van tralies voor je eigen raam, de gesprekken met de psychiater, liefdesrelaties tussen de opgesloten jongeren en waarom het meubilair in Het Poortje zo zwaar is. 'Ik geef een feestje als ik vrijkom' geeft een inkijkje in het reilen en zeilen van een jeugdinrichting door de jaren heen. Af en toe wrang, soms hilarisch, maar altijd ontroerend. Aan deze bloemlezing werken mee: Rodaan Al Galidi, Robert Anker, Gerbrand Bakker, Caja Cazemier, Anneke Claus, Lupko Ellen, Kees ‘t Hart, Mariët Meester, Ronald Ohlsen en Rascha Peper. Met een voorwoord van Nebahat Albayrak.