Huis van herinneringen

Samenvatting Eleanors kinderen vinden het de hoogste tijd dat hun halfblinde, vierennegentig jaar oude moeder naar een verzorgingshuis gaat. Eleanor stemt daarmee in, maar staat erop haar bezittingen zelf uit te zoeken, in plaats van die taak aan de familie over te laten. Ze heeft namelijk het een en ander te verbergen. Nadat haar eerste poging om haar geheimen te vernietigen eindigt in een bijna fatale brand, draagt haar kleinzoon zijn vriend Peter voor om haar te helpen. Samen met Eleanor sorteert Peter geduldig alle oude brieven en foto's. Wanneer ze stuiten op een stapeltje liefdesbrieven wordt zijn nieuwsgierigheid gewekt. Hij weet de oude dame zo ver te krijgen dat ze het grote geheim van haar leven met hem deelt. Terwijl Eleanor vertelt komt het verleden weer tot leven: de oorlog, waarin een gepassioneerde maar onmogelijke liefde opbloeide die vele levens daarna bepaalde... Recensie(s) Portret van een 94-jarige vrouw en haar verleden. Voordat deze Eleanor naar een verzorgingshuis gaat, moeten haar boeken, papieren en foto's worden opgeruimd. Peter, vriend van een kleinzoon, helpt de halfblinde vrouw hierbij. Na een uitgebreide opbouw van het verhaal komen bij het voorlezen van brieven herinneringen los, die als een schaduw over Eleanors leven hingen. Deze verhalen staan ook in de derde persoon, waardoor het boek eenheid krijgt. Zoals vaker in de romans van Gerrard (1958) wordt gezocht naar waarheid en achtergronden in levens die bepalend zijn voor een kring van mensen rond Eleanor. De Engelse schrijfster, bekend van het schrijversduo Nicci French, zet hier opnieuw een bestseller neer. Een meeslepend, intrigerend boek, met een verborgen liefde en typisch Engelse couleur locale en samenleving. Boeiend geportretteerd, ook de heling van Peter, door het herinneringsproces. Vrij kleine druk en ruime interlinie. M. Willard