Het leven zelf

A.M.A. van den Oever biedt in haar nieuwste boek, Het leven zelf, een prikkelend nieuw inzicht in Louis Paul Boon als romanvernieuwer. Zij start met de vraag waarom er zo’n ongerijmde tegenstelling bestaat tussen de grootheid van de romanschrijver Louis Paul Boon, wiens magistrale romans internationaal worden geroemd, en de merkwaardige, reducerende, biografische interpretaties waarop hij in zijn eigen taalgebied met enige regelmaat is getrakteerd. Zij zoekt het antwoord in Boons verkeerd begrepen zogenaamde primitieve ‘Vlaams’ en zij analyseert wat zij zijn geraffineerde pseudo-primitieve stijl noemt in het licht van de groteske traditie (Kafka, Van Ostaijen, Gogol) en de radicaal sceptische traditie van Nietzsche. In het voorbijgaan formuleert zij een frisse nieuwe visie op de figuur ‘Boontje’, in wie velen de gestalte van de kleine schrijver zelf hebben willen zien. Tenslotte schetst zij de sublieme en licht unheimliche relatie van dit quasi-komische figuurtje tot zijn grote schepper, Boon. Resulteert in een nieuw inzicht in Boons grote romans over De Kapellekensbaan, in zijn cursiefjes, de Boontjes, en in Boons grote historische romans over Vlaanderen. Geen van Boons lezers zou dit opstel dan ook ongelezen mogen laten. Het essay wordt gevolgd door een gesprek met Paul de Wispelaere.