Financiële decadentie, toezicht en compliance

Achter de façades van financiële wet- en regelgeving, (nieuwe) toezichthouders, integriteitsnota's, corporate governance codes, integriteitcongressen en -trainingen is het 'vertrouwen' hierin flink uitgekleed. Er is een publieke discussie gaande over blinde geldzucht, de bonuscultuur en de Balkenende-norm voor salarissen van (semi)publieke functionarissen. Op Wall Street gingen vorig jaar demonstranten de straat op en verzochten de hoog in de kantoren werkende financials vriendelijk in beweging te komen: 'Jump, you fuckers!' Aan het einde van de negentiende eeuw ontstond een intellectuele beweging die de toenmalige decadentie in de samenleving ter discussie stelde. Er werd gesproken over de teloorgang van zekerheden, het verlies van duidelijkheid over de na te streven toekomst en over afkeer van de blinde geldzucht van de burgerlijke maatschappij. Ruim honderd jaar later kan dit ook worden gezegd van financiële markten. Financiële decadentie, toezicht en compliance gaat over financieeleconomische criminaliteit, over het verschralen van normen en waarden, over hebzucht en aanverwante zaken. Velen zien toezicht en compliance als oplossing, maar de auteurs stellen dit ter discussie. Zij zien dat deze 'oplossingen' in de praktijk vaak lapmiddelen en schijnoplossingen zijn en willen het toezicht en de compliancefunctie daarom opnieuw doordenken.