Dichter & andere dingen

In Ton van ‘t Hofs elfde bundel Dichter & andere dingen zijn nieuwe gedichten en een keuze uit eerder werk opgenomen. Dichter en essayist Frank Keizer schreef er een inleiding bij: 'Laten we Van 't Hof ter vergelijking naast dichter en meesterbloemlezer Gerrit Komrij zetten, door Van 't Hof verantwoordelijk gehouden voor het gebrek aan vernieuwingszin in de Nederlandstalige poëzie. Ook Komrij parasiteerde graag op bestaande vormen, maar dit resulteerde bij hem vaak in een soort Spielerei. Van 't Hofs vormbewustzijn geeft eerder uitdrukking aan een moderne gespletenheid, die gezocht moet worden in het verlies van de relatie tussen woord en leven, dat een keten van lege woorden heeft voortgebracht. Bij Komrij hebben de vormen iets weldadig leegs, wegen ze niets meer en zijn daardoor op een nutteloze manier mooi. Zijn vrolijke hergebruik van vormen en stijlen is neoclassicisme ten top, vrijblijvende doorkijkjes in de rijke geschiedenis van uiteindelijk geësthetiseerde vormen. Van 't Hof gaat politiek te werk: hij weegt het heden en brengt nieuwe historische ervaringen tot uitdrukking. Schrijven wordt zo een manier om de doorgesneden band tussen taal en lichaam te herstellen.' Een gedicht uit de bundel: 6 Radicaal zijn, is doordringend zijn, tot de kern van de zaak, dichter, nieuwe taal die zo oud is als de dichtkunst zelve en naar nieuwe betekenissen graait, hevige overloop die tot de lippen van de status quo dreigt te komen, dichter, dichter & andere dingen, monstrueuze schikkingen die uit zijn op onstuimig effectbejag, dichter, dichter, zo wild als onze planeet is. Recensies: ’Van ’t Hof zaagt aan het Nederlandse zelfbeeld door zowel hardnekkige misverstanden te reproduceren als naakte waarheden te tonen.’ – Obe Alkema in NRC (5 sterren) ‘Er vliegen vreemde vogels in de tuin van de Nederlandse poëzie. En een van de meest bijzondere exemplaren luistert naar de naam Ton van ’t Hof.’ – Joep van Ruiten in Dagblad van het Noorden en Leeuwarder Courant (4 sterren)