De tijd, het schrift, het verschil

De tijd, het schrift, het verschil Filosofisch testament Op 14 mei overleed Samuel IJsseling, kort nadat hij de laatste hand had gelegd aan zijn filosofische testament. Het interesseerde IJsseling niet of een filosoof gelijk heeft. 'Wat ik eindeloos veel boeiender vind als ik een filosoof lees, is te zien hoe het verhaal dat hij vertelt in elkaar zit.' Voor IJsseling moet filosofie aansluiting zoeken bij de ervaring. 'Ze moet een verhaal kunnen vertellen aan reëel bestaande mensen.' Dat is wat hij een leven lang heeft gedaan. IJsseling introduceerde bijvoorbeeld het postmodernisme in de Lage Landen. Hij slaagde in zijn opzet omdat hij ogenschijnlijk ondoordringbare teksten in mensentaal kon uitleggen. Denken is voor IJsseling geen zaak van grote woorden, zware begrippen, esoterische concepten. Zijn leermeester Heidegger mocht dan wel grommen dat het wezenlijke zich niet eenvoudig laat uitzeggen, IJsseling slaagt daar schijnbaar zonder moeite in. Als geen ander is hij in staat ons te tonen hoe complexe zaken als tijd, schrift en verschil het traditionele moderne denken overhoopgooien. De tijd, het schrift, het verschil geldt als IJsselings filosofische testament. In een uitleiding schetst filosoof Erik Meganck een portret van IJsseling en zijn belang voor het denken in Vlaanderen en Nederland. SAMUEL IJSSELING (1932-2015) was van 1969 tot 1997 hoogleraar filosofie aan de KU Leuven. Hij promoveerde op Heidegger, introduceerde het post- modernisme in de Lage Landen en schreef een vijftigtal boeken, waaronder Wat zou de wereld zijn zonder filosofie? en Mimesis. Over schijn en zijn en - in gesprek met Ger Groot - Dankbaar en aandachtig.