De tafel van 13

Egodocumenten over families in de recente geschiedenis zijn talrijk sinds het succes van 'Het zwijgen van Maria Zachea', maar 'De tafel van 13' is wel heel bijzonder: hierin vertellen niet minder dan elf overgebleven gezinsleden ieder op eigen, kenmerkende wijze herinneringen aan hun jeugd. De verschillen zijn haast groter dan de overeenkomsten, en dat maakt het een boeiend scala aan herinneringen. Een groot, calvinistisch, Noord-Hollands plattelandsgezin dat van armoe in de jaren '50 – 'toen was geluk heel gewoon' – naar de latere welvaart klimt. Gezellige saamhorigheid maar ook spanningen, rivaliteit, nostalgie, een gestorven baby, humor, frustratie, het gevecht om aandacht binnen een groot gezin, de onvermijdelijke 'familiekwestie', de kijk op seksualiteit en op het geloof, en allesoverkoepelend de sfeer die door alle gezinsleden – oudsten en jongsten, jongens en meisjes – toch weer anders blijkt te zijn ervaren. Extra aandacht is er voor de rol van de in 1997 overleden uiterst markante vader, wiens invloed en eigen 'familiekwestie' de levens van de elf kinderen vergaand bepaalden. Ieder heeft ook aan hem zijn allereigenste herinneringen. Een boek dat aanzet tot herinneren.