De Orthopedagoog Als Mediator

Orthopedagogen houden zich bezig met problematische leer- en opvoedingssituaties van kinderen en jeugdigen. Zodoende krijgen zij ook te maken met echtscheidingen, al gebeurt dat meestal pas achteraf. Veranderingen in wetgeving en rechtspraak stellen hen sinds kort in staat om al tijdens het scheidingsproces zelf op te komen voor de belangen van het kind. Rechters verwijzen de laatste jaren steeds meer scheidingsgevallen door naar een mediator of neutrale conflictbemiddelaar, die partijen helpt afspraken te maken zonder dat er een juridische machtsstrijd ontstaat. Als er kinderen in het geding zijn, moet volgens de wet in elk geval een ouderschapsplan worden opgesteld dat de verzorgings- en opvoedingstaken regelt. Anne den Hollander gaat in op de vraag welke specifieke rol orthopedagogen bij scheidingsbemiddeling kunnen spelen. Ze bespreekt in een literatuuronderzoek hoe inzichten uit de orthopedagogische communicatietheorie en de mediationpraktijk met elkaar kunnen worden verbonden. Een van de conclusies is dat het opstellen van een scheidingsconvenant voor de orthopedagoog-mediator geen doel op zich kan zijn, omdat de ontbinding van een huwelijk nog niet het einde betekent van het gezin als communicatiesysteem. Ook in een 'gebroken gezin' zullen ouders met hun kinderen en met elkaar in gesprek moeten blijven. Daarom is het belangrijk een mediationvorm te kiezen die een goede omgangskwaliteit in de toekomst garandeert. De orthopedagoog als mediator richt zich in eerste instantie op belangstellenden in de jeugdzorg, maar is daarnaast ook bedoeld voor iedereen die geïnteresseerd is in de theorie en praktijk van de scheidingsbemiddeling.