De Laatste Zet

Spelen is geen kunst, maar ophouden met spelen is een kunst. De schrijfster analyseert op eigenwijze, de bizarre ontwikkelingen rond de ziekte en dood van haar moeder en de tijd erna, waarin haar lichamelijk en geestelijk gehandicapt zusje tot een speelbal van de hoofdpersonen is verworden.De intriges van het edele schaakspel zijn aangewend om de parallellen in het menselijk handelen, motieven en drijfveren te ontdekken. Veel van haar zo geliefde stukken hebben haar uit wantrouwen verslagen. Uiteindelijk besluit zij sadder en wiser samen met haar zusje en de haar nog overgebleven geliefde stukken verder te gaan met haar leven.Hoop en wanhoop, woede en verdriet, begrip en onbegrip, werkelijkheid en fantasie, tragiek en humor bepalen haar strategisch spel. Humor is wanneer men ondanks alles blijft lachen. Lachwekkend is de waarheid. De waarheid van ons onderbewust zijn is een droom. Dromen zijn bedrog. Bedrog heeft ook zijn goede kanten: het kan onze ogen openen. Met open ogen kan je deuren intrappen. Wie open deuren intrapt, hoeft niet bang te zijn dat zijn ruiten worden ingegooid. Hoewel? Scherven brengen geluk. Gelukkig zijn is een kunst.