Carrington

De laatste 150 tot 200 jaar zijn we er aan gewend geraakt dat technologie alsmaar vooruit gaat. De ene uitvinding volgt de andere in steeds hoger tempo op. Alles wordt sneller, efficiënter en beter, terwijl we ook nog eens gezonder en ouder worden. We weten niet beter dan dat dit de enige weg is, en altijd zo zal blijven gaan. Soms wat sneller, soms wat langzamer, maar altijd vooruit. Net zoals we zeker wisten dat de waarde van onroerend goed altijd maar stijgt. Van het laatste weten we inmiddels dat dit op de lange termijn misschien waar is, maar dat dit met pieken en dalen gebeurd. Diepe dalen. Naderen we qua ontwikkeling ook een piek? Als je naar onze geschiedenis kijkt zie je dat we hier ook niet terecht zijn gekomen via een rechte lijn. Heb je jezelf wel eens afgevraagd hoe het kan dat, na de Egyptenaren, de Grieken, de Romeinen, veel kennis en kunde steeds weer verloren is gegaan? Om in het dieptepunt van de middeleeuwen te eindigen waarbij de ontwikkeling duizend jaar nagenoeg stilstond. Hoe kan de ontwikkeling van een maatschappij weer achteruit gaan? En als we een technologische piek naderen, wat staat ons aan de andere kant te wachten?