Zonder Verbeelding Geen Tuin

De tuin heeft altijd en overal dichters geïnspireerd. Misschien is de poëzie wel gelijk met de tuin ontstaan. Denk maar aan het scheppingsverhaal of aan Salomons Hooglied. Tuinen, bloemen en bomen staan in alle culturen symbool voor goddelijke schoonheid maar evenzeer voor aardse genoegens. De tuin is een van de krachtigste metaforen voor bijna alle aspecten van het leven. Tegelijk functioneert de tuin ook als geheugen, als schatkamer van kleuren, geuren, beelden en gebeurtenissen. Voor deze bloemlezing selecteerde de Vlaamse tuinjournalist Paul Geerts 365 gedichten over de tuin, één voor elke dag. Hoofdzakelijk gedichten van Vlaamse en Nederlandse dichters uit de tweede helft van de twintigste eeuw, maar ook van enkele oudere dichters zoals Guido Gezelle of P.C. Boutens, en beroemde buitenlanders zoals Goethe, Rainer Maria Rilke en Federico García Lorca. Gedichten over de lusten en de lasten van het tuinieren en over het fundamenteel optimisme van de tuinier. Hoe is anders te verklaren dat hij de beste uren van zijn dagen wijdt aan de eeuwigheid? Gedichten ook over herfst, winter, lente en zomer, want de tuin is in onze verstedelijkte samenleving vaak nog de enige plek waar de dichter geconfronteerd wordt met de seizoenen.