Tantra

Twintig jaar lang zocht Daniel Odier vergeefs naar een geestelijke leraar tot hij in de eenzaamheid van de Himalaya de weg vond naar Devi, de in afzondering levende ascete en meesteres van het geheimzinnige shivaïtische Tantrisme. Na adembenemende beproevingen introduceert zij hem in de esoterische leer van het ware Tantra. Odier leert dat Tantrische seksualiteit en mystiek één zijn, en hij ervaart de macht van de absolute liefde van een 'god-vrouw'. Het savaistisch tantrisme van Kasjmir neemt in de geschiedenis van het denken een buitengewone plaats in. Deze mystieke, wetenschappelijke en kunstzinnige beweging uit de Dravidische cultuur, die zevenduizend jaar geleden in de Indusvallei is ontstaan, omvat alle menselijke mogelijkheden en wijst een bijzondere plaats toe aan de ingewijde die zich volledig op de weg van kennis toelegt. Het tantrisme is waarschijnlijk de enige oude filosofie die alle historische beroeringen, invasies en invloeden heeft overleefd en ons intact heeft bereikt via de ononderbroken overdracht van meester op leerling, en ook de enige die het beeld van de Grote Godin heeft bewaard zonder de machtsverhouding tussen vrouw en man ten gunste van de laatste om te keren. Er zijn complete scholen uit grote vrouwelijke yogi’s voortgekomen, en ook nu geven talrijke yogini’s deze eeuwenoude wijsheid nog door. Grote mannelijke meesters hielden zich vaak aan het gebruik om een vrouwelijke leerling in te wijden, teneinde uit de bron van kracht zelf te kunnen putten. De Dravidiërs, een zeevarend volk, bouwden de prachtige steden Mohenjo Daro en Harappa. Hun beschaving strekte zich uit van de Indusvallei, in wat nu Pakistan is, tot de Rode Zee en de Middellandse Zee. De invasie van arische stammen uit Oekraïne, drieduizend jaar geleden, maakte een einde aan de Dravidische beschaving, maar ontzagwekkende mystieke beweging die eraan ten gromd. slag lag bleef bestaan. De meesters ontvluchtten de citadels en vestigden zich op het platteland en op ontne gankelijke plaatsen overal in het Himalajagebergte. Het saivistisch tantrisme verscheen in het begin van de vierde eeuw n.Chr. weer in de openbaarheid in Kasjmir, da van nature het snijpunt van de grote culturele en commerciële routes was. Kasjmir maakte deel uít van het geheim zinnige land Oddiyana, dat tussen Afghanistan, India en Pakistan lag. Het omvatte de Swartvallei, het gebied van herkomst van talloze Mahasiddha’s en dakinií’s, grote tantrische inwijders die de leer over de rest van Indía, Nepal, China en Tibet verspreidden. Sjiva en Sjakti, het onafscheidelijke goddelijke paar, zijn de goden van de extatische dans en de scheppers van de yoga die ingewijden toestaat het goddelijke in de kern van hun eigen geest te herontdekken door het hart open te stellen. In het westen houden we ons gewoonlijk in een universum op dat gebaseerd is op dualiteit: In het begin ‘scheidde God het licht van de duisternis’ (Genesis 1:3). Het is essenteel te begrijpen dat het tantrisme afstand neemt van elke scheiding tussen licht en duisternis, mensen en goden. Het is non-dualistisch. Het beschouwt de geest als in beginsel verlicht. De geest herbergt dan ook alle goddelijkheid. Hij ts de bron waaruit alles voortkomt en waarin alles terugkeert: alle verschijnselen, alle differentiaties, alle mythische en religieuze creaties, alle heilige boeken, alle leerstellingen, alle denkbeeldige dualiteiten. Het werk van tantrika’s, tantrische ingewijden, is dan ook de denkbeeldige onduidelijkheden teniet te doen waaruit het ego, dat er om te beginnen de oorsprong van is, voortkomt. Vervolgens realiseren ze zich de aard van hun eigen intrinsiek zuivere geest. In het dualistische denken stellen we ons God buiten ons voor en richten we ons verlangen naar vereniging op het uiterlijke. Bij non-dualiteit gaat de zoektocht in tegengestelde richting. Mystieke energie wordt op het innerlijke, op de geest, gericht. mm Verwerkelijking van de aard van de geest is dan ook het m hoogst bereikbare. Vanuit dit gezichtspunt worden hartstochten niet langer als vijandig aan het mystieke leven gezien. De tantrika gebruikt hun energie rechtstreeks, en in de hitte van dit laaiende vuur lost het ego op. Het behoeft geen betoog dat het wijdverbreide beeld dat tantrisme reduceert tot vage seksuele technieken, die hun beoefenaars onder het mom van spiritualiteit op wonderbaarlijke wijze zouden bevrijden, niets met saivisme van doen heeft. Dergelijke praktijken — vruchteloos omdat ze niet zijn gebaseerd op de ware yoga-ascese, die steunt op de drievoudige beheersing van adem, mentale leegte en lichamelijke processen — vormen in het gunstigste geval onschadelijk afwijkend gedrag, dat echter niet zo onschadelijk is als er manipulatie bij betrokken is. Tantrisme is een weg van totale liefde, die leidt tot de vrijheid om te zijn. Met dit verhaal over mijn ontmoeting met een grote yogini en haar onderricht nodig ik u uit in deze verbazingwekkende ervaring te delen.