Meervoudig gekwetsten

De 'actieve welvaartsstaat' is een begrip dat suggereert dat iedereen op de arbeidsmarkt actief kan zijn. De realiteit leert echter ook dat in ons land sommige mensen 'niet te activeren zijn'. Ze zijn ongemotiveerd, onaangepast, ongedisciplineerd, maar vooral 'on-'. Zij zijn aangewezen op de welzijnsvoorzieningen om het hoofd boven water te kunnen houden of worden zelf door de maatschappij aangesproken, omdat die vreest dat hun kinderen niet de nodige zorgen krijgen. Dit boek is geschreven door hulpverleners die dagelijks geconfronteerd worden met de moeilijkheden die deze groep mensen ondervinden om aansluiting te vinden bij het gewone leven. Vanuit hun praktijk stelden zij zich volgende vragen: Welke kortsluiting zit er in de relatie tussen welvaartsstaat en de kansarme medemens? Wat kan er gebeuren opdat die aansluiting tot stand kan komen? Na tien jaar lang zoeken naar werkbare kaders en modellen, ze uitproberen en toetsen op hun effectiviteit, bieden de auteurs nu een kader om wat zich in de opvanghuizen, homes, dagcentra en spreekkamers afspeelt te ordenen zodat er iets werkbaar ontstaat. Ze steunen daarbij op de contextuele benadering van Ivan Boszormenyi-Nagy die trouwens ook compatibel is met andere systemische en psychodynamische benaderingen. Een tweede kader is de maatzorg-benadering, die nauw aansluit bij hun bevinding dat elke cliënt een eigen verhaal heeft over gekwetst worden, door hun omgeving, door maatschappelijke structuren, ... Vandaar de titel: meervoudig gekwetsten. Dit boek is allereerst een boek voor hulpverleners in de praktijk (of in opleiding), maar ook voor beleidsmensen en al wie begaan is met deze problematiek.