Wijsheid Van De Liefde

In De wijsheid van de liefde overdenkt Alain Finkielkraut de relatie tot de medemens in navolging van zijn leermeester Emmanuel Levinas (1906-1995). Deze relatie wordt niet bepaald door strijd, zoals de existentialisten meenden; evenmin door idyllische roes, zoals de romantici dachten, maar door zorg voor de Ander, aldus Levinas. Onttrekken we ons aan die zorg, dan verzinkt ons bestaan in leugenachtigheid. Finkielkraut past deze stellingname toe op het heden. Diverse vormen van totalitarisme hebben de ethiek van de Ander vrijwel onmogelijk gemaakt. Ideologieën van links zowel als rechts hebben zich ontpopt als de ergste vijanden van de ethiek, omdat zij de zorg voor de Ander hebben gebruikt als denkmantel voor brute vormen van onderdrukking en machtsmisbruik. Zowel fascisme als communisme onderdrukten de bevolking in naam van het volk en maken zich dus schuldig aan verraad van het eerste gebod dat de mens is meegegeven. Finkielkrauts boek is een oproep om het cynisme van de moderne tijd te doorbreken: het is hoog tijd om ouderwetse begrippen als liefde, bekommernis en naaste in ere te herstellen.