Tien jaar drugs- en aidspastoraat in Amsterdam, 1990-2000

Nog niet zolang geleden was Amsterdam het Mekka voor druggebruikers. De Zeedijk zag zwart van de hosselende en scorende gebruikers. Achter het Centraal Station was de tippelzone voor straatprostituees en de nonnen van het Miriamhuis vingen vijftien jaar lang iedere avond en nacht circa zeventig verslaafde straatprostituees op. Eind jaren tachtig begon de aidsepidemie haar onbarmhartige opmars onder de circa 7.500 druggebruikers die Amsterdam toen telde. In 1990 werd Nederlands eerste drugspastor Ricus Dullaert aangesteld. Nog in datzelfde jaar opende hij de kerk voor druggebruikers in de Petrus en Paulus Crypte in de Barndesteeg midden op de Wallen. Achttien jaar lang werd daar iedere zondag een kerkdienst met en voor druggebruikers gehouden.
Vooral voor 1996, toen aidsremmende medicijnen op de markt kwamen, ging de ene na de andere druggebruiker aan aids dood. In dit boek leest u over de roerige periode van het drugspastoraat tussen 1990-2000. U maakt kennis met legendarische gebruikers als Maria, alias Koningin van de Zeedijk, Rooie Wil, Haagse Ria en Corny Meyer. Er wordt verslag gedaan van bedevaarten met hiv-positieve druggebruikers naar Lourdes, van doopvieringen in de Crypte en van uitvaarten op begraafplaats St. Barbara.
Dit boek schetst het ontstaan van een geloofsgemeenschap van outcasts op de Amsterdamse Wallen in een periode waarin de gemeente Amsterdam vaak geen ander antwoord had dan het ‘opjaagbeleid’. De evangelietekst ‘Hoeren en tollenaars gaan u voor naar het Koninkrijk van God’ blijkt aan het eind van de 20ste eeuw nog net zo actueel als in de tijd van Jezus Christus te zijn.

Tien jaar drugs- en aidspastoraat in Amsterdam, 1990-2000 is een levendig verslag van de zelfkant van Amsterdam die nu al haast verleden tijd is. Er staan verhalen in die je laten huilen en lachen tegelijk. Het drugspastoraat bestaat anno 2010 nog steeds.