Strijders van eigen bodem / Solidariteit en Identiteit

Sinds 11 september 2001 en vooral sinds de moord op Theo van Gogh in november 2004 staan moslims van de tweede generatie in Nederland in het brandpunt van de belangstelling. Terwijl een kleine groep radicalen zich afwendt van de samenleving en de strijd aangaat met het 'verdorven Westen', komen democratisch actieve moslimjongeren juist op voor een grotere betrokkenheid bij de Nederlandse maatschappij. In Strijders van eigen bodem: radicale en democratische moslims in Nederland komen beide groepen moslimjongeren aan het woord over hun opvattingen, politieke keuzes en over de islam, democratie en geweld. Deze studie beschrijft de invloed van maatschappelijke factoren als achterstand en buitensluiting op het proces van radicalisering. De auteurs analyseren de bijzondere positie van de tweede generatie moslimjongeren en ontleden de aantrekkingskracht van het extremistische gedachtegoed. Ze geven een heldere analyse van de verschillende oorzaken en paden van radicalisering. De jonge (radicale) moslims die zichzelf 'salafi's' noemen, blijken minder eenvormig dan vaak wordt aangenomen en hun onderlinge strijd biedt een belangrijk aanknopingspunt voor het terugdringen van extremisme. Het onderzoek voor Strijders van eigen bodem is uitgevoerd bij het Instituut voor Migratie en Etnische Studies (IMES) van de Universiteit van Amsterdam.