Niets kan ons helen

Al sinds mensenheugenis weten we dat er slechts balans is als er een zekere eenheid is van tegenstellingen. Dat betekent dat het positieve alleen als zodanig tot bewustzijn komt wanneer het negatieve er inherent aan is. Met andere woorden, iets is alleen goed wanneer we het kwaad ervan ons bewust zijn. Aristoteles leerde ons reeds dat zodra we ons alleen op het goede richten en het kwaad ervan negeren, ons gedrag tot willekeur leidt; automatisme noemde hij dat. Tot nu toe hebben we echter in onze dagelijkse praktijk steeds de balans gezocht door naar het nur Positive te streven en het negatieve daarbij zoveel mogelijk te weren. Dit eenzijdige streven, dat versterkt is met de dood van God, begint zich nu te wreken in de vorm van de klimaatcrisis. Het nur Positive van het narcistische individu is verworden tot het consumentisme dat de aarde leegrooft en de mens met een mentale leegte achterlaat; twee leegtes die elkaar versterken. Om deze ecologische en mentale leegte weer te vullen, zullen we in onszelf het negatieve tot bewustzijn moeten laten komen om met het positieve van de natuur in een nieuwe balans te komen. Niets zal ons helen.