Lied Van Den Haag

'Er zijn al zoveel liedjes over Amsterdam. Den Haag wordt nooit bezongen of dat soms niet kan,' verzucht Ome Karel in zijn lied 'Ik woon zo graag in Den Haag'. Ten opzichte van Amsterdam en Rotterdam namen de liedjes over Den Haag - of in Haags accent gezongen - inderdaad lange tijd een bescheiden positie in. Maar onverwacht verandert dat begin jaren tachtig. Een artiest met de onwaarschijnlijke naam Harry Klorkestein geeft Den Haag een nieuw volkslied: 'O, o, Den Haag'. Het wordt inmiddels tot ver buiten de residentie luid meegezongen en is bekender dan het offici Haagse stedelied.
In Het lied van Den Haag staan de vaak prachtige verhalen achter al die liedjes en de uitvoerenden. Van oprechte Hage-nezen als Dikkie Schilderswijk en Kobus van Kattenburg, via het Haagse superduo Jacobse en Van Es tot de chiquere evenknie als Paul van Vliet en de Haagse Kringen van Hans Steijger. Van volkse types als Henk en Theo Mansveld tot sociaal-cultureel chroniqueur Cor Gout: ze hebben allemaal iets met Den Haag. 'O, o, Den Haag, ik zou met niemand willen ruilen, meteen gaan huilen, als ik geen Hagenees zou zijn.'
Jimmy Tigges en Paul Groenendijk zijn beiden liedarchivaris en verzorgers van muzikale causerie op onder meer Radio Rijnmond. Eerder publiceerden zij Summertime. Moed gevraagd bij de 834ste versie, Het lied van Feyenoord en Het lied van Oranje.
De pers over Het Lied van Feyenoord:
'Vermakelijke anekdotes.' - Bolswards Nieuwsblad
'Wil je de blits maken in de Kuip, neem dan dit boekje mee.' - Johon
Over Het lied van oranje:
'Een ding is zeker: zingend is Holland niet te verslaan.' - Algemeen Dagblad