Eigen Ander

Filosofie van een ervaring Het leven van moeders van gehandicapte kinderen wordt gekenmerkt door talloze tegenstrijdigheden in de relatie tot het kind, zichzelf en de (professionele) omgeving. De wijze waarop moeders over die complexe relaties schrijven en spreken werpt een scherp licht op de existenti'le betekenis van thema's uit de hedendaagse filosofie en op de beperkingen van professionele perspectieven en praktijken. Op basis van egodocumenten van ouders en interviews met moeders beschrijft Jet Isarin het 'moederschap zonder model' in termen van eigenzinnigheid, eigenwijsheid en toe-eigening van de ander die eigen is. Zij toetst haar beschrijving aan filosofische en sociaaltheoretische perspectieven op intersubjectiviteit, asymmetrie, wederkerigheid, objectivering en onteigening. Moeders van gehandicapte kinderen blijken geen houvast te vinden in algemene beelden en opvattingen over goed moederschap. Als zij besluiten voor het gehandicapte kind te zorgen, wordt het kind een "eigen ander", een kind dat wordt toege'igend als eigen kind en voor wie moeders een eigenzinnige liefde opvatten. Verdriet en woede over onvolmaaktheid en blijvende asymmetrie zijn steeds deel van die liefde. Om met de andersheid van het kind om te gaan ontwikkelen moeders, een eigen wijsheid die niet alleen de relatie tot het kind kenmerkt, maar ook die tot de deskundigen. Moeders eigenen zich kennis toe over de handicap, de ontwikkelingsmogelijkheden en de eigenaardigheden van het kind. Zij putten daarbij uit diverse bronnen en toetsen hun kennis voortdurend aan de eigen ervaringen met het kind. Veel moeders veranderen sterk door de ervaringen met een gehandicapt kind. Het proefschrift analyseert de existenti'le complexiteit van binnenuit, confronteert professionals met de onteigeningsprocessen die zij in hun relatie tot moeders en gehandicapte kinderen in gang zetten en stelt abstracte filosofische bespiegelingen over zelf en ander op scherp.