Kind als geen ander

De protoprofessionele moeder, daar begon het vier jaar geleden mee. Aan de wieg van dit 'Kind als geen ander' staat de schrijvende moeder die de problemen met haar gehandicapte kind ordent en ervaart in de termen en categorieën van de deskundigen. Het is een moeder die, door wat zij weet over de handicap van haar kind, bang is blind te worden voor de eigenheid van het kind. Zij vertegenwoordigt de ambivalente verhouding tot een cultuur waarin wát iemand is, meer gewicht in de schaal legt dan wíe iemand is. Zij verbeeldt het conflict tussen kennis en liefde. De protoprofessionele moeder is, zo bleek gaandeweg het onderzoek, een moeder uit een sprookje; ze staat wel ergens voor, maar ze bestaat niet.

Jet Isarin:
'In mijzelf ontmoette ik een moeder die ervaart dat haar liefde voor het kind soms niet genoeg is; een moeder die merkt dat de kennis van deskundigen voor dit tekort een compensatie is die het tekort tevens onderstreept; een moeder, die door haar innerlijke conflict tussen liefde en kennis, bang is blind te worden voor de eigenheid van haar kind en tegelijkertijd bang is het zicht te verliezen op de andersheid van haar kind. Toen ik aan mijn onderzoek begon dacht ik dat deze moeder een protoprofessionele moeder was. Gaandeweg ontdekte ik dat het begrip protoprofessionalisering ontoereikend is om de ervaringen van de moeder die ik in mijzelf, in de egodocumenten en later in de interviews met moeders van gehandicapte kinderen tegenkwam, te beschrijven.'

'Kind als geen ander' is een bewerking van Isarins proefschrift dat in december 2001 verscheen onder de titel "De eigen ander". Voor veel lezers vormden de filosofische exercities die in de academische traditie een belemmering. Om de boodschap van "De eigen ander" voor een breder publiek toegankelijk te maken is uit deze versie een groot deel van de filosofie verdwenen. Een deel van de complexiteit is gebleven, omdat die niet weg te schrijven valt uit wat nu eenmaal een complexe ervaring is.

Moeder zijn van een gehandicapt kind is heel veel verschillende dingen tegelijk. Het is een moederschap dat zich met vallen en opstaan ontwikkelt in de relatie tot het kind, in de relatie tot deskundigen en in de relatie tot mensen uit de omgeving. Moeders zonder model leven met tegenstrijdigheden in zichzelf en in de wereld waarin zij hun moederschap vormgeven; dat maakt hen eigenzinnig en eigenwijs. Dat maakt ook dat hun ervaring niet in een overzichtelijk en eenduidig verhaal kan worden verteld.

Met Kind als geen ander wordt tegemoet gekomen aan de vraag van ouders en professionals om een toegankelijker versie op de markt te brengen van Jet Isarins proefschrift De eigen ander. Moeders, deskundigen en gehandicapte kinderen, filosofie van een ervaring.
In Kind als geen ander komen moeders van gehandicapte kinderen aan het woord over liefde en afwijzing, voelen en weten, schaamte en trots, onbegrip en steun. Op het kompas van hun eigen wijsheid zoeken zij hun weg in relaties die worden getekend door de verwevenheid van wat het kind heeft en wie het is.