De politieke harem

Fatima Mernissi is afkomstig uit Marokko. Ze is sociologe en woont in Rabat. Ze heeft als adviseuse gewerkt voor de UNESCO en andere internationale organisaties. Al meer dan vijftien jaar verricht ze onderzoek naar de positie van de vrouw in de islamitische wereld. Eerdere publicaties bezorgden hàar overal ter wereld een grote reputatic. Was Mohammed cen vrouwenhater? Fatima Mernissi bewijst in dit bock het tegendeel. In een fascinerende en erudiete studie over de vroege geschiedenis van de islam toont zij aan dat Mohammed gelijkberechtiging van man en vrouw voor stond. Maar van de gecompliceerde machtsstrijd na zijn dood. werden allereerst de vrouwen het slachtoffer. De vrijheid van haar toon en de betrouwbaarheid van haar documentatie zijn opzienbarend…”’ MICHEL JOBERT in Le Monde “Dit bock zou gelezen moeten kunnen worden in de taal van de Profeet zelf, op wie het een ontroerende lofzang is…”’ ‘Kan een vrouw aan het hoofd staan van een moslimgemeenschap?®’ vroeg ìk aan mijn kruidenier die, evenals de overige kruideniers in Marokko, een goede ‘thermometer’ is van de publieke opinie. ‘Moge Allah mij bijstaan,’ riep hij geërgerd uit, ondanks de jarenlange vriendschap tussen ons. Hij was zo gechoqueerd door het idee dat hij bijna het doosje eieren liet vallen dat ik kwam kopen. ‘Moge God ons beschermen tegen de rampen van deze tijd,’ mompelde een klant die olijven kocht en deed alsof hij spoog. Mijn kruidenier is fanatiek schoon en netjes en zelfs een verwensing rechtvaardigt niet dat de grond bevuild wordt. Er stond nog een klant, een leraar die ik wel eens tegengekomen was bij de krantenverkoper. Hij streek zachtjes over het vochtige bosje munt dat hij vasthield en voegde mij een hadith toe die aan alle discussie een eind maakte: ‘Het volk dat zijn lot in handen van een vrouw legt zal nooit voorspoed kennen!’ (lam yaflah kawmoen wallaw Amrahoem Imraa). Het was doodstil, ik had het pleit verloren. In een islamitische theocratie heeft een hadith veel gewicht. De hadiths zijn verzamelde uitspraken waarin tot in de kleinste details beschreven wordt wat de profeet heeft gezegd en gedaan. Deze boeken vormen, samen met de Koran, het boek der openbaring, de bron voor de wetten en daarnaast zijn ze het criterium om onderscheid te maken tussen goed en kwaad, tussen het toegestane en het verbodene, tussen de ethiek en de praktische normen en waarden. Ik zei niets meer en verliet discreet de winkel. Wat had ik kunnen zeggen dat opwoog tegen de kracht van deze even onverbiddelijke als populaire politieke uitspraak?