Cordelia 3 Kan Ze Kussen

Ilah Cordelia kan ze kussen ‘Het is geen gemakkelijke tante, Cordelia. Ze ziet er aardig en lief uit, daar niet van. Maar o jee, wanneer het haar niet zint. En het zint haar maar zelden. Dan worden de twee punten die haar ogen moeten verbeelden een brede, dreigende, kwaaie streep. Altijd heeft ze wel iets om over te fulmineren. Om boos te zijn, of droef of gefrustreerd. Om zich gefnuikt of tekort gedaan te voelen. Komt het niet door haarzelf, dan zitten de omstandigheden tegen of is het de schuld van anderen. Meestal dat laatste. Vindt zij. De anderen willen haar maar niet zien of behandelen zoals zij gezien of behandeld wil worden. Cordelia denkt dus dat ze onbegrepen is. Wat niet zo is natuurlijk. Het is een geïdealiseerde versie van haar zelfbeeld die ze bevestigd wil zien. Geïdealiseerd, want al streeft ze alleen het goede na, eigenlijk is ze zo onzeker als de pest, en daarom zo op haar hoede, zo lichtgeraakt ook. Laten we het toegeven, lieve lezer, geen van ons is een haar beter. Maar Cordelia neemt het nog persoonlijk op.’ (Marc Reynebeau) Ilah (1971) studeerde Toegepaste Grafiek aan Sint-Lukas Brussel en filosofie aan de K.U.Leuven. Ze tekent o.a. voor De Morgen en Menzo . In co-editie met uitgeverij Oogachtend Oktober 2002 Paperback (genaaid) 16x23 – 60 blz Prijs: €9 ISBN 90 8061 226 x NUR 371 En wij haar