Als een bovenaardse rivier

"Als een bovenaardse Rivier" neemt de lezer mee op een adembenemende reis: die van de Gnosis in Europa. Adembenemend, omdat de gnostieke stroom juist op de breukvlakken van de geschiedenis aan de oppervlakte lijkt te komen. Want op die momenten toont zich het menselijke tekort: aan licht, aan bewustzijn, aan wijsheid en innerlijke kennis; kortom aan Gnosis. Over dat licht, over bewustzijn, daarover gaat deze uitgave. Het is het verhaal van het vrijmaken van je geest, het spirituele, het andere in de mens. De auteur schetst de omstandigheden die in dit opzicht vóór het begin van onze jaartelling van belang zijn geweest: de tijd van het zogenaamde kosmische-mythisch bewustzijn. Vervolgens wordt beschreven hoe in de eerste eeuwen na Christus de gnostieke idee van de twee natuurorden vorm en inhoud kreeg. Mensen in de groeifase van groepsbewustzijn naar zelfbewustzijn, die deze idee in groepen, scholen of kerken beleefden, trekken aan het geestesoog voorbij. Personen uit lang vervlogen dagen worden tot leven gewekt; bescheiden en tegelijk heroïsche individuen passeren de revue, die leefden voor De Roep, (zoals die stuw sinds de klassieke rozenkruisers wel wordt genoemd), en die ervoor maar al te vaak moest sterven. De lezer ervaart praktisch aan den lijve de geestdrang achter het werk van de bevrijding van de lichtziel. In het laatste deel laat het boek de geboorte van het moderne spirituele bewustzijn zien, en het toont de nood zaak ervan aan. Tenslotte laat het in een levendige weergave de lijnen zien waarlangs de moderne Gnosis in de Internationale School van het Gouden Rozenkruis vorm heeft gekregen.