Het Witsenhuis

In het Witsenhuis aan het Amsterdamse Oosterpark is het verleden nog altijd voelbaar. De excentrieke zoon van een rentenierende bloembollenkweker liet het in 1885 bouwen als atelier. Het monumentale pand werd het trefpunt voor de Beweging van Tachtig, waar schilder, etser en fotograaf Willem Witsen zijn dichters- en schildersvrienden gastvrij onthaalde, waar George Breitner en Isaac Israels ruzieden over elkaars schildersmodellen en Willem Kloos zijn scheldsonnetten schreef. Marie Witsen-Schorr, de tweede vrouw van Willem Witsen, bestemde het huis vele jaren later bij testament voor kosteloze bewoning door armlastige schrijvers. Vandaar dat Jacques Bloem er zijn jenever dronk achter de clivia's op de vensterbank, Marga Minco er haar kroniek Het bittere kruid kon schrijven en Thomas Rosenboom er zijn roman Gewassen vlees voltooide. Het kleine, besloten museum en de etages van de opeenvolgende schrijvers worden nog altijd beheerd in de geest van Witsens weduwe, die er naar verluidt zelf is blijven rondwaren. Na de Tweede Wereldoorlog trad het testament van Marie Witsen-Schorr in werking. Het schildershuis, waar ze zeventien gelukkige jaren met Willem Witsen had doorgebracht en waar ze exact twintig jaar na hem overleed, werd een schrijvershuis. Het echtpaar Bert Voeten en Marga Minco behoorde in 1949 tot de eerste schrijvers die er volgens Maries buitenissige bepaling 'om niet' mochten wonen. Hun dochter Jessica Voeten, die op de derde etage opgroeide, verdiepte zich in de kleurrijke geschiedenis van het Witsenhuis en zijn bewoners.