Wie dorst heeft kome

Bij de Schotse schrijvers staat vooral de nodiging tot het heil centraal. Zij weten op gevoelvolle wijze Christus in woord en geschrift voor te stellen aan alle zondaren, zonder onderscheid. Hun geschriften laten ook zien hoe een verloren mens deel krijgt aan de aangeboden gerechtigheid van Christus. Deze twee 'toonaarden', de onbeperkte nodiging, en de eenzijdigheid van het Godswerk in het hart, vormen de kern van dit dagboek, dat fragmenten bevat uit een groot aantal preken. verhandelingen en brieven, verzameld uit een periode van vierhonderd jaar. Namen van bekende en minder bekende predikanten, zoals Boston, de Erskines. MacCheyne, Guthrie, Bruce en Durham sieren de dagboekstukjes, die een rijkgeschakeerde verwoording zijn van Gods oneindige genade en zondaarsliefde. Bij de selectie van de stukjes is de keuze van de onderwerpen zorgvuldig bepaald. Er is naar gestreefd om het genadekarakter van het Woord van God in het juiste evenwicht te: vertolken. Wet en evangelie, zowel bij de verkondiging van het heil in Christus als bij de toepassing daarvan in het hart, komen in de juiste verhouding aan de orde. De schakels van de 'gouden keten' van de zaligheid. vanaf de eeuwige verkiezing, het verbond der genade, de verzoening door Christus, het werk van de Heilige Geest en de verwachte wederkomst zijn steeds terugkerende thema's die vanuit de Schrift,op een praktische wijze worden besproken.