WAAROM MOET IK ALTIJD HELPEN ?

Woord vooraf bra veel geschreven door psychologen over assertiviteit (op een pivehrsch evenwichtige manier voor jezelf opkomen) en subasserv ntert (op een psychisch onevenwichtige manier je altijd schikken in de verlangens van andere mensen). Zij leggen nauwkeurig uit hoe gedragstherapie mensen kan helpen assertief te zyn. Fr is weinrg of niets over dit thema geschreven door theologen. In dit boek worden zowel psychologische als theologtsche aspecten over (sub)assertiviteit bijeengebracht. Dat laatste gebeurt met het oog op allen die over de vraag of zij op de goede wijze met zichzelf en anderen omgaan graag richtlijnen vanuit de bijbel en de christelijke ethiek ontvangen. De combinatie van psychologische informatie en theologische doordenking is interessant. Er lijkt namelijk een tegenstelling te zijn tussen de psychologie, die mensen leert voor zichzelf op te komen en de bijbel, die leert dat mensen zichzelf moeten verloochenen. Als we echter de gegevens vanuit de psychologie en de theologie goed bestuderen, blijkt dat deze tegenstelling in werkelijkheid niet hoeft te bestaan. Het is mogelijk dat een mens op een psychisch evenwichtige wijze zichzelf handhaaft in het leven èn zichzelf verloochent, als dat nodig is. Zowel de zelfverloochening als de zelfhandhaving kunnen in overeenstemming zijn met wat de bijbel vraagt. Onze samenleving leert haar leden voor zichzelf op te komen. Psychologie en pedagogiek worden ingezet om mensen mondig te maken. Een samenleving van mondige mensen loopt echter het gevaar dat de liefde verkilt. Daarom is het goed dat mensen niet alleen leren zichzelf te handhaven, maar ook hoe zij eerlijk en enthousiast voor elkáár kunnen opkomen. Er worden veel trainingen in assertiviteit gegeven. Wij sluiten min of meer daarbij aan. Het is echter even dringend nodig dat mensen getraind worden in gezonde zelfverloochening. Tot die zelfverloochening spoort dit boek aan. Een eenzijdige, ik-gerichte zelfhandhaving wordt afgewezen. Wat is assertiviteit? Wat is zelfverloochening? Mag een mens aan zichzelf denken of moet hij altijd eerst de ander voor laten gaan? Op welke manier komt een mens everwichtig voor zichzelf op ? Hoe kan hij met een ongedeeld hant zijn naaste Liefhebben? Op deze vragen wordt in dit boek een antwoord gezocht. Van twee kanten wordt de problematiek benaderd, vanuit de psychologie en vanuit de theologie. Er wordt niet alleen geformuleerd wat psychisch evenwichtig is maar er wordt ook geluisterd naar de bijbel om er achter te komen wat er verantwoord is voor een christelijke levenswandel. Veel mensen hebben een krampachtige niet-assertieve levenshouding. Ze zorgen voor anderen maar vinden tegelijk dat zijzelf aandacht tekort komen. Ze helpen en op hetzelfde moment vragen zij zich van binnen af ‘Waarom moet ik altijd helpen?' Hun uiterlijk en innerlijk zijn met elkaar in tegenspraak. Dit boek wil een bijdrage zijn aan de oplossing van dit innerlijke conflict.