Vrouwen-emancipatie: doorbraak of inbraak?

Hoe kan het toch dat vrouwen een achterstand hebben als vrouwen geen minderheid zijn? En is het toppunt van emancipatie werkelijk als vrouwen alles mogen wat mannen mogen? Straks ook een vrouwelijke Sinterklaas en Kerstman, met of zonder baard? Of is er dan sprake van een gebrek aan authenticiteit en creativiteit als de vrouw de man slechts plagieert en dupliceert?

Het gevolg van zoveel 'emancipatiegekte' en 'genderkolder' is wel: méér scheidingen en singles, méér verwarring en stress en een samenleving die minder sociaal en beschaafd is geworden. En met méér vrouwen aan de top komt hierin geen verbetering, het tegendeel zelfs.

Zou het niet beter zijn als vrouwen weer als vrouw emanciperen, met de biologische stroom mee? Méér gelijkheid kan ook niet als man en vrouw geen kloon van elkaar zijn. Evolutie is geen revolutie.

Daarnaast komen mannen niet alleen van Mars, ze gáán ook naar Mars. Dat maakt wel verschil. Zo maakt de carrièrevrouw altijd gebruik van zijn vondsten, kennis en instrumenten. En als zij vooral door mannelijke hormonen beter presteert, zoals de sportvrouw die anabole steroïden gebruikt, is het 'de man in haar' die hiertoe bijdraagt. Bovendien is hij degene die de vrouw rechten en kansen geeft, niet andersom. Het is ook geen toeval dat miljoenen vrouwen wereldwijd koketteren met hun kwetsbaarheid.

Dit baanbrekende boek plaatst de emancipatie in een heel ander daglicht. En toont aan dat vrouwen beter niet hun mannetje kunnen staan wanneer ze als vrouw geboren zijn. Want met een andere instelling en opstelling is er geen achterstelling meer. Man en vrouw gaan dan weer beter met elkaar om, omdat minder gelijkheid leidt tot meer gelijkwaardigheid en harmonie.