Vitaal leren in eigentijds onderwijs 1: Fast learning, slow teaching / Vitaal leren in eigentijds onderwijs / 1

Jongeren groeien op in een multimediale leefwereld die aast op aandacht. Ieder ogenblik valt er van alles te beleven. Tot rust komen hoort er niet meer bij. Het is een leefwereld van ‘fast learning’: zich heel snel inle- ven in probleemsituaties om er zich met kwinkslagen uit te redden. Leren als in een game: snel, wendbaar en vluchtig. En zonder veel diepgang want heel wat jonge- ren blijven alsmaar zoeken naar teasers. Het gebeuren in de klas ervaren zij als saai, traag en voorspelbaar. Toch zijn deze jongeren ook op zoek naar vaste grond en willen ze zich een identiteit aanmeten. Dat gaat ge- paard met keuzes maken en kleur bekennen, maar daartoe willen zij volop proeven van de wereld en de eigen mogelijkheden. Vandaar hun gretigheid: ze zijn uit op exploreren en ontdekken, ze willen alles zelf mee- maken en ervaren. Ze zijn onstuimig en ongeremd in wat ze allemaal ondernemen: ze gaan ervoor, ook al is het maar voor heel even.Hoe kunnen we in onderwijs inzetten op deze veelzij- dige bevlogenheid van jongeren en hen kansen toe- spelen om op verhaal te komen? ‘Slow teaching’ staat voor een didactische aanpak die kennis verwerven en identiteitsontwikkeling dichter bij elkaar brengt. Aan- knopend bij de ambities van jongeren doen we een stevig appel op hun onderzoekshouding en zin tot doorgronden. We zetten in op Open Exploreren en sturen via verkennen, ontdekken en verbinden aan op verhelderen, afbakenen en verdiepen. Een aanpak die tijd en ruimte vergt: we vertragen om het vitale in ieder leren naar boven te halen.DIRK GOMBEIR is stafmedewerker onderwijsvernieuwing aan de Katholieke Hogeschool Brugge- Oostende (KHBO).LUK BOSMAN is stafmedewerker aan het Centrum Nascholing Onderwijs (CNO) van de Universiteit Antwerpen.Reeks: Vitaal Leren in Eigentijds Onderwijs