Van Petrus tot Constantijn

Wie waren de eerste christenen ‘in godsnaam’? Waarom voelden ze zich aangetrokken tot die marginale beweging? En hoe heeft het prille christendom zich gaandeweg kunnen manifesteren?
Met Paulus is de jonge Kerk het waagstuk aangegaan om buiten haar vertrouwde milieu te treden. In het Romeinse Rijk zou ze haar vernieuwende kracht bewijzen. Christen-zijn was er allesbehalve evident. Toch werden de eerste drie eeuwen van het christendom een succesverhaal.
Van de eerste verkondiging door Petrus tot de bekering van keizer Constantijn. Pierre Trouillez exploreert hoe kerkvaders en denkers van de begintijd, maar ook gewone christenen hun geloof beleefden en overdachten: kerkelijke hiërarchie en ethisch falen, maar ook het samen vieren van de eucharistie en de gemeenschapszin.
De vroege Kerk is groot geworden door het enthousiasme van een authentiek geloof. Zonder alles te verwedden op structuren en dogmatiek, wist ze mensen aan te spreken. Een bron van inspiratie voor het christendom vandaag?
Pierre Trouillez schreef eerder Naar wie zouden wij anders gaan . De auteur is doctor in de Godgeleerdheid en docent Kerkelijke Oudheid en Dogmatiek aan de grootseminaries van Mechelen-Brussel en Hasselt en aan de Hogere Instituten voor Godsdienstwetenschappen van Hasselt en Antwerpen .