Tussen Maas en Moezel

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog trokken Franse troepen, overeenkomstig het befaamde Plan XVII, op in de richting van Elzas-Lotharingen. De Fransen waren voornemens om, terwijl Britse troepen de Duitsers op Belgisch gebied moesten tegenhouden, zelf aan een snelle opmars te beginnen naar Elzas-Lotharingen om dat gebied, dat in 1871 tijdens de Frans-Pruisische oorlog door de Duitsers was veroverd, weer in bezit te nemen. Dat leek te kunnen lukken want het Duitse Schlieffenplan voorzag in een tactisch terugtrekken, ja, mogelijk zelfs het tijdelijk opgeven van gebied om zelf snel de grens bij Luxemburg en België te overschrijden om dan naar Parijs op te rukken en westwaarts van Parijs om te buigen en de Franse fortengordel aan de Fans Duitse grens in de rug aan te vallen. Zoals we nu weten zou dit doel uiteindelijk niet worden bereikt en ook het Franse doel, de herovering van Elzas-Lotharingen zou nog ruim vier jaar op zich laten wachten en uiteindelijk ten koste van miljoenen gesneuvelde soldaten worden gerealiseerd. Het zou dus allemaal anders lopen dan de Franse en Duitse plannenmakers hadden gedacht en de oorlog zou nog tot november 1918 voortduren. Met name ook het gebied van de Vogezen zou het terrein worden van een verbitterde strijd waarin tienduizenden soldaten zouden sneuvelen terwijl er uiteindelijk van belangrijke terreinwinst geen sprake zou zijn. Hoewel er de hele oorlog door werd gevochten werd de belangrijkste strijd gevoerd in 1914 en 1915. Daarna bleef het front vrij stabiel en rustig tot dat de Amerikanen in 1918 aan de strijd aldaar gingen deelnemen en de Duitsers zich uit de Vogezen terugtrokken. Dit fotoboek, een reproductie van een inmiddels zeer zeldzaam geworden historische uitgave, geeft een unieke inkijk in deze relatief onbekende frontsector.