Tussen kerk en samenleving

De auteur maakt diepe veranderingen die de kerk als deel van onze maatschappij heeft doorgemaakt stukje bij beetje concreet. Wat dit boek zo bijzonder maakt, is dat de auteur reflecteert op de effecten die deze ontwikkelingen op zijn professionele leven hebben gehad. Hij maakt dat zichtbaar in teksten en citaten, die niet tevoorschijn komen uit zijn herinnering maar uit zijn documenten: rapporten, interviews, publicaties en lessen. Hij vermijdt zijn eigen tekortkomingen niet, en neemt ons mee naar internationale verten tot de V.N. en het Vaticaan aan toe.---Gerard de Wit zoekt in dit boek documentatie terug. Hij heeft heel zijn leven gestaan in minstens vier werkvelden binnen Kerk en Samenleving. Dwars door het boek heen vindt de lezer zijn ervaringen terug. Hij herbeleeft de ontwikkelingen in het katholiek godsdienstonderwijs, en voelt naast de vreugde rond nieuwe initiatieven ook de pijn die ermee gepaard ging. Hij keert terug naar het parochiewerk in diverse plaatsen en prijst de gemeenschappen gelukkig waar ook parochianen zich ontwikkelden tot ware herders voor elkaar. Hij overziet zijn jaren in het justitiepastoraat, als aalmoezenier en bestuurder in Nederland en als reizend ambassadeur op vele plaatsen in de wereld. Voorname thema's zijn straf, vergelding en verzoening, de gevangenis als opvang en als zinkput in het samenleven van mensen. De “restorative justice” die mee zoekt om mensen te verzoenen, en de doodstraf als onaanvaardbaar laatste station van menselijke wraak en vergelding. Tussendoor ziet hij zichzelf worstelen met geloofsbegrippen en levensvragen bij zijn pastorale werk in school en kerk. Dit is geen roman of verhalenboek. Het biedt wel een kans om rond te speuren, mee te denken en soms verwonderd om te zien naar de tijd die voorbij ging, en zet aan om mee te denken over de toekomst die zo haastig verandert.