Toen niemand iets te doen had

ISBN 90 214 8382 3 Op een keer miste de eekhoorn de mier hevig. Hij wist niet waarom, maar hij had dat gevoel tot in het puntje van zijn staart. Mier, dacht hij. Mier, mier, mier. De eekhoorn wist dat zulke gedachten niet helpen, maar hij kon ze niet tegenhouden. Was er maar een hand in de lucht, dacht hij, die je kon gebruiken om iets ver weg te pakken… Hij zag die hand voor zich en zag ook de mier ergens opgekruld in een holle boomstam liggen. De hand liep vinger voor vinger tussen de bomen van het bos door, zonder ook maar één blaadje te verroeren. Hij bleef even voor de holle boomstam staan. Toen ging de wijsvinger naar binnen en tikte op de rug van de mier. […] Ach, dacht de eekhoorn, wat een gedachten heb ik toch. Had je dáár maar een spiegel voor, dan zou ik ze zeker bekijken! Hij zuchtte. Hij miste de mier nog steeds, ook al wist hij niet precies wat missen eigenlijk was… Dit fragment geeft een idee ervan hoe beeldend, poetisch en ontroerend de verhaaltjes van toon Tellegen over de eekhoorn en andere dieren zijn. Aukje Holtrop in Vrij Nederland: Ze zijn zo spannend en prachtig dat ik ze achter elkaar heb uitgelezen. Anne Rube in het Utrechts Nieuwsblad: Voor mij zijn de verhalen van Toon Tellegen een hoogtepunt in de Nederlandse jeugdliteratuur.