Strop om de hals

"Al van zeer vroeg in de geschiedenis was er een strijd om de overheidsinkomsten, meestal onder vorm van belastingen, min of meer in evenwicht te brengen met de uitgaven. Tot rechtvaardiging van zowel inkomsten als uitgaven wordt al eeuwenlang veel retoriek aangewend door voortdurend te verwijzen naar het algemeen welzijn, de vooruitgang, de solidariteit en dat allemaal te pas en te onpas.
Maar dikwijls werd de staatsschuld zo hoog dat de vraag naar de draagkracht zich begon te stellen en er zelfs wantrouwen ontstond. Soms leidde het gebrek aan vertrouwen tot het uitbreken van financiële crisissen.
Ons land heeft al een lange geschiedenis van de openbare schuld. In de 19de eeuw heeft men voortreffelijk de financiën beheerd. Maar de jaren tussen de twee wereldoorlogen en vooral de laatste vijfentwintig jaar waren abominabel. Hoe men het heeft kunnen laten komen tot een schuld van 130% is een boeiende verkenning, maar de kater die men eraan overhoudt is minder prettig.
De conclusie van de verkenning van die problematiek van de openbare schuld door de eeuwen heen - en natuurlijk ook meer speciaal van de Belgische schuld - is dat wij nog jaren burgers van Calais zijn, zoals Rodin het uitbeeldt: wij hebben een strop rond de hals. En dat illustreert de achtergrond van dit boek: in literatuur, beeldende kunst en cultuurgeschiedenis in het algemeen, vindt men treffende illustraties en beelden die toepasselijk zijn op de openbare schuld: Homerus, Dante, Voltaire, Goethe, Shakespeare, Guido Gezelle en zovele anderen hebben hun tijd goed geobserveerd en waren in hun analyses vaak sneller dan economisten en politici."