Rimpels In De Opvang

Met de toenemende vergrijzing in Nederland en de voorzieningen die daarvoor nodig zijn, groeit ook de zorg voor de groep almaar ouder wordende dak- en thuislozen. Het is de vraag of de huidige voorzieningen van de maatschappelijke opvang voldoende zijn ingespeeld op deze specifieke groep, ook wel opvangouderen genoemd, die regelmatig aan alcohol of drugs verslaafd is. Voldoen de reguliere opvangmogelijkheden (dag- en nachtopvang, maar ook verpleeghuizen) of zijn er extra voorzieningen nodig voor deze groep? En wie is eigenlijk verantwoordelijk voor de opvang van deze mensen als zij zorgafhankelijk zijn? Het beantwoorden van deze vragen loopt zowel langs de lijn van eventuele overlast die opvangouderen veroorzaken als de specifieke zorg groep nodig heeft.
Rimpels in de opvang geeft deels antwoord op deze vragen. Daarvoor wordt de problemetiek rond opvangouderen in een breder (inter)nationaal kader geplaatst. Verder vormt een kenschetsing van de kennis over het fenomeen bij provincies, centrumgemeenten en zorg- en opvanginstellingen onderdeel van dit onderzoek. Uiteidelijk mondt dit alles uit in een inventarisatie van opvangvoorzieningen die specifiek zijn ingericht voor opvangouderen.
Uit de inventarisatie blijkt dat de opvangsituatie van opvangouderen volop in ontwikkeling is. Inzicht hierin kan van belang zijn voor zowel beleidsmedewerkers van provincies en gemeenten als medewerkers van opvang- en zorginstellingen, maar bijvoorbeeld ook voor omwonende burgers die te maken krijgen met een opvanginstelling voor opvangouderen. Het onderzoek legt lacunes bloot die bij de opvang voor deze doelgroep overwonnen dienen te worden. Uiteindelijk biedt Rimpels in de opvang een eerste leidraad voor die personen en instanties die een handreiking zoeken voor de opvang van opvangouderen.