Rein hart

De auteur wil met dit proefschrift een bijdrage leveren aan de discussie over de betekenis van de reinheidsbepalingen in het Oude Testament en de relevantie hiervan voor de christelijke theologie. Als invalshoek is gekozen voor de bestudering van het gebruik van het idioom voor 'rein' en 'onrein' in andere dan de rituele contexten waartoe de meeste mozaïsche reinheidsbepalingen behoren, met name in spirituele contexten. Het valt namelijk op dat op verschillende plaatsen waar sprake is van uitgesproken spirituele waarden, het idioom wordt gebruikt dat kenmerkend is voor de rituele context. Het exegetisch onderzoek van de betreffende teksten leidt tot de conclusie, dat de tegenstelling 'rein' en 'onrein' in de spirituele context terug gaat op de tegenstelling scheppingsheerlijkheid contra zondevloek. Ook in de rituele context zou die tegenstelling bij de onderscheiding tussen 'rein' en 'onrein' een rol kunnen spelen. De auteur confronteert zich ondermeer met de spiritualiseringstheorie van H.J. Hermisson, de antropologische benadering van M. Douglas en het gedachtegoed van Jonathan Klawans en andere hedendaagse Joodse oudtestamentici met betrekking tot de relatie tussen onreinheid en zonde.