Plaatjesmaatschappij

Overal duikt het woord 'beeldcultuur' op. Wat betekent dit begrip, welke vragen roept het op en wat betekenen deze noties voor diverse aspecten van de samenleving? Kunnen we spreken van een zich ontwikkelende beeldcultuur? Gaat dat ten koste van andere cultuurgoederen zoals het woord? Wat verliezen we daarmee, wat kunnen we daarmee winnen? We leven in een tijd waarin het woord het geleidelijk van het beeld verliest. Er wordt minder gelezen en men zit meer voor het computerscherm of de TV. Gebeurtenissen of persoonlijke levens worden niet langer (alleen) gedocumenteerd door verslagen, brieven of dagboeken maar met de compact camera en videorecorder. De bewegende beelden van TMF en MTV hebben in toenemende mate invloed op de jongerencultuur. Beelden hebben blijkbaar een bepaalde 'directheid', toegankelijkheid of aantrekkelijkheid, die hun in de concurrentie om aandacht een zeker voordeel opleveren. Om de gedachtewisseling over dit soort noties en ontwikkelingen te stimuleren heeft het Nederlands Foto Instituut (NFI) zes publicisten en wetenschappers uitgenodigd een essay te wijden aan de problemen en mogelijkheden van beeldcultuur. Het resultaat is een handzame tekstbundel waarin een scala van posities rondom deze vragen en fenomenen neergezet wordt. Journalisten, filosofen en kunsthistorici definiëren vanuit hun eigen discipline het begrip beeldcultuur en onderzoeken vragen over digitalisering, vermenigvuldiging en oorspronkelijkheid; de invloed van de beeldenvloed op ons historisch bewustzijn; de houdbaarheid van het begrenzen van diverse disciplines; de invloed van de beeldcultuur op beeldende tradities, etc. etc. Het boek zal niet alleen vragen beantwoorden, maar ook veel vragen en discussie oproepen.